Τρίτη 29 Απριλίου 2008

Where am I?



Πάλι στο γραφείο, μετά από μια "οικογενειακή" εβδομάδα. Όχι πάνω από τον αχνιστό οβελία αλλά από το κρεβάτι της ταλαιπωρημένης μαμάς μου που καιγόταν στον πυρετό. Εγώ Πάσχα γεννήθηκα και πολύ φοβήθηκα αυτό το Πάσχα για κείνην που με γέννησε. Δεν μ' αρέσει να γράφω θλιβερά πράγματα αλλά δεν έχω και κάτι ευχάριστο να γράψω. Σήμερα -ευτυχώς- τα πράγματα φαίνονται λίγο καλύτερα. "Ένα κλικ" βελτίωσης όπως είπε κι ο γιατρός αφού προχθές μας σπάραξε την καρδιά. Ελπίζω, πιστεύω ότι θα πάνε όλα καλά.

Τρομερό Πάσχα πάντως το φετινό - το πιο δύσκολο που' χω περάσει. Και οι κούτες παραμένουν στοιβαγμένες στο καινούργιο σπίτι. Χωρίς σταθερό τηλέφωνο, χωρίς σύνδεση στο ίντερνετ, χωρίς πλυντήριο, χωρίς τηλεόραση, αλλά με μια μεγάλη βεράντα απ' όπου όταν ζεστάνει ο καιρός θα μετράμε μαζί τ' άστρα, πίνοντας (έτσι μου υποσχέθηκες!) δροσερά μοχίτο.

Δεν υπάρχουν σχόλια: