Έξω έχει μια περίεργη μουντίλα, μέσα επίσης. Και θόρυβο. Στο Σύνταγμα χτυπάνε οι καμπάνες, μέσα τα τηλέφωνα. Έχω πονοκέφαλο και μια μεγάλη λαχτάρα να βγω. Φαντάζομαι μαμάδες να ανεβοκατεβαίνουν την Ερμού σφίγγοντας το παιδί τους στο αριστερό και τη λαμπάδα στο δεξί - σαν σκυτάλη, σαν δάδα. Ζευγάρια αλά μπρατσέτα να μασουλάνε καλαμπόκι. Emo και trendy να χαζεύουν βιτρίνες και οι μεν τους δε. Εικόνες που άλλοτε θα μου φαίνονταν εξεζητημένες ή απλώς βαρετές τώρα είναι σαν όαση. Με τραβάνε κοντά τους. Anywhere out of the world.
1 σχόλιο:
Τελικά το έσκασα και βγήκα κι ήταν όλα ακριβώς όπως τα είπα!
Δημοσίευση σχολίου