Πέμπτη 29 Μαΐου 2008

Dreams are my reality


Ενώ στην πραγματικότητα κάνω οτιδήποτε άλλο. Όπως ζάπινγκ. Δεν είχα αντιληφθεί τη μαγεία της τι-βι σε "ώρες γραφείου". Πέρα από τη Δρούζα (σήμερα μπόρεσε να διοργανώσει διαγωνισμό μαγειρικής), είδα μια άνοστη μελαχροινή να μεταμορφώνεται σε θλιβερό αντίγραφο της Νικόλ Ρίτσι, το σπίτι της Άντι-"oh-my-God-this-is-unbelievable" να ξηλώνεται συθέμελα ("η Άντι ντυνόταν πάντα σαν αγοροκόριτσο μέχρι που μετά από έναν σκληρό χωρισμό ανακάλυψε τη γυναικεία φύση της" - το μωβ, τις δαντέλες κι ένα... stripper pole), ειδικό σεξολόγο να δίνει συμβουλές αντιμετώπισης του πριαπισμού, τον Λάμπρο Κωνσταντάρα σε μια από τις γνωστές του επιτυχίες, έναν μαύρο πλασικό καναπέ "πολύ εύχρηστο, πολύ ελαφρύ, ακόμα κι εγώ μπορώ να τον μετακινήσω", διάφορες ξανθιές ελληνικής ρίζας να ανταλλάσσουν επιφωνήματα έκπληξης και ενίοτε κακίας... Ένας καινούργιος κόσμος ανοίχτηκε μπροστά μου. Μετά με πήρε κομματάκι ο ύπνος, είδα ότι ήμουν σε κάποιο νησί σαν την Κούβα, ο Γ. έμοιαζε με τον Κάστρο και ήταν πολεμικός ανταποκριτής πολύ γκομενιάρης όμως, κι εγώ τον περίμενα σε ένα αλλόκοτο ξενοδοχείο, μέχρι που κάποια στιγμή μου έσπασαν όλα τα δόντια, ενώ από πάνω σφύριζαν πολεμικά αεροπλάνα! Συμπέρασμα: πρέπει να πιάσω δουλειά σύντομα.

2 σχόλια:

Θράσος είπε...

Aπό την μια σε καταλαβαίνω,από την άλλη πόσο θα ήθελα να ειχα παρακολουθήσει οποιοδήποτε από τα προαναφερόμενα από το να προσπαθώ ανεπιτυχώς να δουλέψω.
Υ.Γ. Μήπως να έβγαζες την λεκτική επαλήθευση;

alepou είπε...

φαντάζομαι ότι εννοείς τη λεκτική επαλήθευση που φαίνεται από κάτω - πώς βγαίνει;