Πέμπτη 22 Μαΐου 2008

ΕΤ ο εξωγήινος


Είναι απίστευτο. Σχεδόν δεν θυμάμαι πόσο καιρό είχα να μείνω σπίτι χωρίς να κάνω τίποτα. Χθες νομίζω ήταν η πρώτη μέρα. Μέχρι που ξάπλωσα για μεσημέρι. Δεν κοιμήθηκα. Από πάνω πετούσαν ασταμάτητα αεροπλάνα. Κι είναι κι αυτός ο ξεχαρβαλωμένος υπόνομος που κοπανάει κάθε φορά που περνάει αυτοκίνητο. Δεν είναι γι' αυτό όμως. Πιο πολύ θόρυβο έκανε η καρδιά μου τούκου τούκου αδιάκοπα κι όλο και πιο γρήγορα.
Προσπαθώ να προσδιορίσω την αγωνία μου - εκτός της μαμάς μου εννοώ. Νομίζω τελικά ότι ανησυχώ πως χάνω το μομέντουμ, ότι δεν παρακολουθώ αρκετά τις εξελίξεις, ότι προσπερνάω τα στιγμιότυπα, ότι μένω έξω από το χρόνο που τρέχει "κανονικά" για τους άλλους, με διαφορά φάσης για μένα. Μαλακίες. Σου έχει ξανασυμβεί και προσαρμόστηκες πάλι, όπως θα κάνεις και τώρα.

2 σχόλια:

winnie είπε...

ακριβώς, μαλακίες. Έβαλες ιντερνέτι;

alepou είπε...

έβαλα αργό καρτο-ιντερνέτι εν αναμονή της κυριλέ σύνδεσης που χάθηκε στη μετακόμιση...