Στην προσπάθεια να το πετύχω (βλ. προηγούμενο post):
1. Κάθισα για μισή ώρα στο μπαλκόνι. Ο ήλιος καίει.
2. Διάβασα ένα ολόκληρο μυθιστόρημα. "Ραγδαία επιδείνωση" του Θανάση Χειμωνά - όχι δεν με παρέσυρε μόνο ο τίτλος. Ξεκίνησε καλά, έρωτες / η Αθήνα τον Αύγουστο / παράλυση / ζέστη / λέξεις που δεν βγαίνουν / το τότε και το τώρα - όμως το τέλος με απογοήτευσε κάπως σαν να ΄ταν λίγο πιεσμένο.
3. Άναψα την τηλεόραση. Μια μεταγλωτισμένη βασιλοπούλα-καρτούν τσίριζε στην ΕΤ1, στην ΕΤ3 εκφράζονταν υπόνοιες ότι κάποιος βίασε τη Μπρουκ, ο Ριτζ ψαρομάλλης αλλά αειθαλής αιώνια ερωτευμένος, μια κυρία από το κοινό της Όπρα ζητούσε να μάθει από τον "ειδικό" (με ιατρική μπλούζα και θεληματικό πηγούνι) πώς πρέπει να μετράει τη μέση της... "Μου κάνουν συχνά αυτή την ερώτηση, θα σας εξηγήσω αμέσως!"
4. Και μετά χτύπησε το τηλέφωνο για να με επαναφέρει στην πραγματικότητα. Άλλη μία καλή συνάδελφος εκδιώχθη -χωρίς πολλές εξηγήσεις- από τον... "παράδεισο".
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου