Για την απώλεια....
Δεν χρειάζεται να πω άλλα. Τα λέει εκείνος καλύτερα.
"Το όνειρο επιστρέφει κάθε τόσο, τις νύχτες: βγαίνοντας από το απογευματινό φροντιστήριο του «Ομήρου», κοντά στις ωραίες τυρόπιτες του «Τάσου», βλέπω την καφέ Σιτροέν «βάτραχος» με τα αλάρμ αναμμένα. Στη θέση του οδηγού ο Κώστας, σ’ εκείνη του συνοδηγού η Ερατώ. Ολα είναι όπως τότε. Αποχαιρετώ τα παιδιά, δεν θα γυρίσω μαζί τους. «Ηρθαν οι γονείς μου να με πάρουν». Να πάμε σπίτι. Σε ποιο σπίτι; Σ’ εκείνο, γωνία Κύπρου και Αγίας Βαρβάρας, το σπίτι όπου μεγάλωσα, που το εγκατέλειψα στα 26 μου, που πουλήθηκε – το σπίτι που επίσης ονειρεύομαι πολύ συχνά. Λοιπόν, ήρθαν οι γονείς μου να με πάρουν. Μα εγώ δεν θέλω να πάω μαζί τους. Οχι πια."
Το υπόλοιπο: http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_1_21/02/2009_304265
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου