Σάββατο 5 Ιουλίου 2008

Rapid Eye Movement


Χθες. Λίγο πριν τη βροχή. Επίσημη πρώτη στο μπαλκόνι. Τα πόδια μου στηρίζονται στα πράσινα κάγκελα σαν βαρυποινήτες του Σινγκ Σινγκ που πασχίζουν να αποδράσουν. Ανάμεσά τους ένα ανοιχτό παράθυρο. Φαίνεται ο βραδυνός Υμηττός και οι κεραίες του. Μυστήριο πράγμα. Η Αθήνα θυμίζει δεκαπενταύγουστο. Οι REM χαλί στον Προκόπη Δούκα "20 εκατομμύρια δολάρια πλήρωσε η Γαλλία για να απελευθερωθεί η Ίνγκριντ Μπετανκούρ". Κινούμενα σχέδια συντονίζουν την τσιρίδα τους με το τρίξιμο της διπλανής τέντας. Ρουφάω με σθένος ένα home made μοχίτο. Τούρμπο. Σιγά σιγά περνάω μέσα από τα κάγκελα...

1 σχόλιο:

Θράσος είπε...

και οι ημέρες περνούν χωρίς νόημα...