Μπλε κενό

Πέντε μέρες στο Κουφονήσι. Για πρώτη φορά στο νησί, για πρώτη φορά διακοπές τόσο αργά.

Παιδιά μας πήγαινε η μάνα μας στη Σίφνο. Μέναμε από μέσα Ιουλίου μέχρι τέλη Αυγούστου. Βλέπαμε το νησί να σενιάρεται για να υποδεχτεί τους τουρίστες, το βλέπαμε και κουρασμένο να μαζεύει τα κομμάτια του. Ήταν ωραία. Ένιωθα μια γλυκιά μελαγχολία και μια κρυφή χαρά ταυτόχρονα όσο έφευγαν κι οι τελευταίοι κι εγώ παρέμενα εκεί.

Έτσι ήταν και το Κουφονήσι. Πέρναγε πια στην άλλη φάση, να προετοιμαστεί για το χειμώνα.

Τώρα πίσω. Πριν δεν έφευγα από την Αθήνα για τη μαμά. Τώρα δεν ήθελα να φύγω από εκεί πάλι για τη μαμά.