Πριν από αρκετά χρόνια επιχείρησα να διαβάσω "Το Βυζί" του Φίλιπ Ροθ. Μπορεί ο Ροθ στη συνέχεια να έγινε ένας από τους αγαπημένους συγγραφείς όμως τότε δυσκολεύτηκα πολύ με τη μεταμόρφωση του ήρωα σε ένα τεράστιο βυζί οπότε το παράτησα και ουδέποτε επανήλθα.
Φαίνεται λοιπόν ότι μου την φύλαγε. Νιώθω ότι θεωρητικά αλλά και κυριολεκτικά έχω μεταμορφωθεί κι εγώ σ' ένα τεράστιο βυζί, μια και το στήθος μου κυριαρχεί στην καθημερινότητά μου -λόγω θηλασμού- αλλά και στο μυαλό μου και στην ψυχολογία μου - λόγω πολλών δυσκολιών στον θηλασμό.
Μέχρι που είδα όνειρο ότι έβγαλα ένα σπυράκι στο κέντρο της κοιλιάς μου που καθώς το έτριβα να καταλάβω τι ακριβώς είναι μετατράπηκε σε μικρό βυζί έτοιμο για δράση! ΑΑΑΑ...
Κατά τ' άλλα έχοντας πλέον μπει στην 6η βδομάδα και έχοντας επιβιώσει, παρόλο που κάθε μέρα που περνάει μου φαίνεται σαν άθλος, διατηρώ ακόμα κάποια ψήγματα ψυχραιμίας και αισιοδοξίας. Όταν βέβαια ακούω αυτό το "οι 3 πρώτοι μήνες είναι δύσκολοι" με πιάνει σύγκρυο μια που ο χρόνος όταν βρίσκεσαι μονίμως μέσα στο σπίτι περνάει τόσο μα τόσο αργά πανάθεμά τον.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
5 σχόλια:
η ζωή αντιγράφει τη τέχνη μερικές φορές :) Έχεις δίκιο, κάπως έτσι αισθανόμουν κι εγώ, το 1ο μήνα ειδικά. Ναι, είναι δύσκολα αν είσαι και κλεισμένη στο σπίτι. Αλλά, πίστεψε με, όταν το παιδί σου θα έχει καβαλήσει (με το καλό!) τους πρώτους 12 μήνες του θ' αναπολείς συχνά αυτή τη περίοδο και τα δυσάρεστα ίσα που θα τα θυμάσαι...
Συμφωνώ και επαυξάνω! Ο χρόνος, άλλωστε, είναι τόσο σχετική έννοια· Μετά από ένα χρόνο οι τρεις αυτοί πρώτοι μήνες θα σου φαίνεται ότι πέρασαν σαν νερό και ίσως να σκεφτεσαι "τι καλά που ήταν όταν το μόνο που ήθελε ήταν αγκαλιά και βυζί, ενώ τώρα πρέπει να ακολουθώ τους τρελούς ρυθμούς και να αντέχω τις κρίσεις παράλογου θυμού και..." Τώρα όμως που είσαι στην αρχή αυτό που ζεις είναι τόσο έντονο και δύσκολο που σε ρουφάει κυριολεκτικά. Αν σε βοηθάει, εμπιστευσου μας που σου λέμε απόλαυσε το τώρα, είναι καλύτερο απο ότι νομίζεις!
Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς!
Καλησπέρα από Μαμά...δες, Μπαμπά...δες!
Θέλουμε να επικοινωνήσουμε μαζί σου αλλά δε βρήκαμε το email σου. Αν θες επικοινώνησε μαζί μας στο e-mail μας που θα βρεις εδώ!
@ Pink Fish & Mia: Δικαιωθήκατε με αυτά που μου λέγατε. Κοντά στο τρίμηνο πλέον, έχω ξεχάσει τα δυσάρεστα...
@Mamades: Σας έστειλα mail :-)
εσύ παιδί μου είσαι η Εφέσια Άρτεμις.
Δημοσίευση σχολίου