Λοιπόν. Προχθές μαλώναμε. Δηλαδή δεν μαλώναμε ακριβώς απλώς υπήρχε λίγη ένταση μεταξύ του Γ. και μένα. Ο Ιάσονας ήταν -κακώς- μπροστά. Δεν αντέδρασε κάπως, έδειχνε σαν να μην δίνει σημασία και συνέχιζε να τρώει το τσουρέκι του.
Όταν όμως καθήσαμε μαζί στον καναπέ να διαβάσουμε, αφού είχε περάσει κάνα δεκάλεπτο, μου λέει: "Μαμά, τι θα πει ευγένεια;"
Έπαθα σοκ. Με είχε ρωτήσει κι άλλη φορά με αφορμή ένα παιδικό τραγούδι που μιλάει για "του ήχου την ευγένεια" που έχουν τα βιολιά κι οι βιόλες... Του είχα εξηγήσει όσο καλύτερα μπορούσα ότι ευγένεια είναι να μιλάμε ωραία ο ένας στον άλλον, να μην φωνάζουμε, να λέμε ευχαριστώ-παρακαλώ κλπ. κλπ. και εκείνος την κατάλληλη στιγμή μου το πέταξε.
Και δεν νομίζω ότι ήταν τυχαίο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου