Κι άλλες διαπιστώσεις μιας μαμάς...

...πέντε μηνών και 5 ημερών πλέον...
1. "Οι πρώτοι 3 μήνες είναι οι πιο δύσκολοι": Την ατάκα αυτή πρέπει να την άκουσα/διάβασα πάνω από 100 φορές - σ' αυτό εδώ το μπλογκ, στο σούπερ μάρκετ, στην Τράπεζα, από γιαγιάδες, συναδέλφους, άσχετους στον δρόμο, την φουρνάρισσα της παλιάς γειτονιάς, από όλους. Και στο εξής θα την αναπαράγω μια και ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Τότε δεν έχεις συνειδητοποιήσει ακόμα τι σημαίνει να είσαι μαμά, τι είναι αυτό το πλάσμα που εξαρτάται απόλυτα από σένα κλπ. ενώ επιπλέον το ίδιο έχει τόσο άστατες ώρες που δεν μπορείς να βρεις στιγμή ησυχίας.
2. Τα μωρά είναι πρωτοπόρα σε θέματα ρουτίνας: Άπαξ και φτιάξουν (ή μάλλον τους φτιάξεις) ένα πρόγραμμα φαγητού, κακών και νάνι, το τηρούν με ευλαβική συνέπεια κι αν τους το διαταράξεις μπορούν να σου κάνουν τον βίο αβίωτο. Παρόλα αυτά, βαριούνται εύκολα.
3. Γενικώς, έχουν έντονη προσωπικότητα: δεν ξέρω αν στην πορεία κάποια εξελίσσονται σε λαπάδες, πάντως ως μωρά ξέρουν να διεκδικούν και να κατακτούν αυτό που θέλουν.
4. Επίσης, η διάθεση και συμπεριφορά τους εξαρτάται σε σημαντικό βαθμό από εκείνη των γονιών τους: Καλά λένε τα βιβλία, αν είσαι ήρεμος και ψύχραιμος το μωρό το αντιλαμβάνεται και είναι κι αυτό ήρεμο. Το δικό μας -επειδή προφανώς αισθάνεται και μεγαλύτερη ασφάλεια- είναι εξαιρετικά κουλ όταν περνάει πολλές ώρες μαζί μας. Αντιθέτως όταν του την πέφτουν οι συγγενείς με τα "ψυχούλα μου/καρδούλα μου" φρικάρει και ξεσηκώνει τον κόσμο ολόκληρο. Τι να κάνεις όμως, να τον κρατάς στο σπίτι; Θα πάθει ιδρυματισμό...
5. Είναι μύθος ότι τα baby blues κρατάνε μόνο 40 μέρες: γιατί τότε ακόμα δεν έχεις καταλάβει ότι η παλιά σου ζωή έχει φύγει ανεπιστρεπτί. Παρόλη την απέραντη ευτυχία που νιώθεις όταν σου χαμογελάει το σπλάχνο σου, αργείς να χωνέψεις τη νέα κατάσταση. Είναι και η κούραση κι η αγωνία, κορόμηλο πάει το δάκρυ...