Χθες ο γιος μου ανακάλυψε ότι μπορεί κουνώντας το χέρι του να χτυπάει το μουσικό παιχνίδι που κρέμεται από την κούνια του και να παράγει ήχο! Μέχρι προχθές αυτό γινόταν εντελώς τυχαία, όμως πλέον -νομίζω- το κάνει συνειδητά και πολύ χαίρομαι.
Είναι καταπληκτικό να παρακολουθείς έναν άνθρωπο να ανακαλύπτει σιγά σιγά τον κόσμο. Όπως όταν μου χαμογέλασε πρώτη φορά - τρελάθηκα.
Θέλω να είμαι συνέχεια δίπλα του μην τυχόν και χάσω και την παραμικρή αλλαγή...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
6 σχόλια:
Ωραία νέα! Καταπληκτικό το πώς αλλάζουν οι διαστάσεις των πραγμάτων μέσα από το πρίσμα της μητρότητας! Απόλαυσέ το!
εγώ πότε θα τον δω; μόνο σ'εσένα θα γελάει; οι δικοί μου έγιναν γομάρια και δαγκώνουν για να γελάσουν εκείνοι! ακόμα βλέπω τις φωτογραφίες του μεγάλου μου από το πρώτο του γέλιο και το θυμάμαι σα να'ταν χθες. Στη Ζάκυνθο ήταν 2 μηνών και έσκαγε στα γέλια μόλις του έκανα πλάκα. θέλω να δω μπέμπηηηηη!!!!
Εγώ πότε;
@mia: αλλάζουν οι διαστάσεις, οι προτεραιότητες, όλα...
@Theo & Thomas: ε, να το κανονίσουμε ...πριν πάει φαντάρος!
Καλώς όρισες στον κόσμο των γονιών! Πολύ ζηλεύω που άρχισες από την εγκυμοσύνη σου να καταγράφεις σκέψεις, συναισθήματα κλπ. Εγώ καθυστέρησα, το blog μου (www.fteroygismata.blogspot.com) το ξεκίνησα πέρισυ,όταν ο μικρός μου ήταν ήδη 3 χρονών. Με γύρισες πίσω, θυμήθηκα όλα αυτά που βίωνα και εγώ, τις ανασφάλειες, τους φόβους, τα κλάματα, τα νεύρα, την τρελλή ευτυχία, όλα! «Χαλάρωσε και απόλαυσέ το» συμβουλεύω τον εαυτό μου εγώ, χωρίς να ακολουθώ την συμβουλή πάντα! Αν αυτό σε παρηγορεί, θα φτιάξουν τα πράγματα!Είσαι συνειδητοποιημένη όπως φαίνεται και αναγνωρίζεις τα θετικά και αρνητικά συναισθήματα. Μη μασάς, δώσε χώρο και χρόνο στον εαυτό σου!
Καλώς σε βρήκα Φλώρα. Η αλήθεια είναι ότι αυτό το blog ξεκίνησε όταν βρισκόμουν σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση (ήταν άρρωστη η μαμά μου) αλλά ευτυχώς μετά από μεγάλη στενοχώρια ήρθε ο μικρός και μαζί του το χαμόγελο...
Δημοσίευση σχολίου