Την Κυριακή στην εκπομπή "η ζωή είναι αλλού" της Εύης Κυριακοπούλου είχε την Μαρίνα, την κόρη του Καραγάτση. Σε επανάληψη υποθέτω. Μιλούσε για τον πατέρα της, για τη σχέση τους. Εβδομήντα δύο ετών η Καραγάτση σήμερα και μόνο μια φορά θυμάται τον πατέρα της να της λέει ότι την αγαπάει, ντρεπόταν, δεν μπορούσε να διαχειριστεί τα συναισθήματά του.
Τι σύμπτωση.
Μόλις είχα γυρίσει από τραπέζι με τον μπαμπά μου. Είχα να τον δω κοντά δυο βδομάδες. Ήταν μόνος του χωρίς τη φίλη του κι εγώ επίσης χωρίς τον Γ. και τον αδερφό μου.
Κι ο πατέρας μου δυσκολεύεται να διαχειριστεί τα συναισθήματά του.
Όταν πέθαινε η μαμά δεν άντεχε να μπαίνει στο δωμάτιό της στο νοσοκομείο. Έκλαιγε και φορούσε μαύρα γυαλιά να μην το καταλάβουμε τάχα.
Προχθές όμως μου χάιδευε το χέρι και μου 'λεγε συνέχεια πόσο του έχω λείψει. Κι όταν πλέον αποχαιρετιόμασταν στο αυτοκίνητό μου, μου 'πε "πολύ σε αγαπάω". Με αιφνιδίασε και αντέδρασα κάπως αμήχανα, άτσαλα πετώντας βιαστικά ένα "κι εγώ / να προσέχεις στον δρόμο", κι έβαλα μπρος συγκινημένη.
Λίγες φορές τον θυμάμαι κι εγώ να το λέει κι η πιο έντονη είναι όταν θα έκανα εγχείριση σκωληκοειδίτιδας στα 19 μου. Είχε δακρύσει, μου κρατούσε το χέρι και μου έλεγε σε αγαπάω την ώρα που με μετέφερε το φορείο.
8 σχόλια:
καλημέρα :)
μου θύμισες τον δικό μου μπαμπά...
κι εκείνος δεν τα πάει καλά ...στο love management...
αλλά μήπως κι εμείς είμαστε καλύτεροι;
άρα;
όλοι πρέπει να μιλάμε!
it is good to talk!
σε φιλώ και να προσέχεις τον Μπαμπά!
thanxxx yz - φαντάζομαι όμως ότι εσύ κάτι παραπάνω καταφέρνεις
Είμαι στους ανθρώπους που δεν θυμάμαι ποτέ τον πατέρα μου να μου είπε προσωπικά "σ'αγαπώ". Πάντα έλεγε στο σύνολο (μαζί με τα αδέρφια μου), εγώ σας αγαπάω!
Το χειρότερο είναι οτι εγώ δεν του το είπα ποτέ!(στις 19-11 κελινει ένα χρόνο μακριά μου)
alepou
μην είσαι τόσο σίγουρη :)
@Jane: καλημέρα... Πολύ λυπάμαι για όλο αυτό...
@YZ: όσο για σένα, ε δεν σε πήραν τα χρόνια, μπορείς πάντα να βελτιώσεις την κατάσταση!
ούτε και σένα σε πήραν τα χρόνια!
οι αλεπούδες ζούνε πάνω από ...100!
xxx
Όλοι οι πατεράδες είναι κάπως έτσι,γιατί μεγάλωσαν και έτσι να κρύβουν τα αισθήματα τους.
Γεια σου Θράσο! Τον πατέρα του πατέρα μου δεν τον γνώρισα καλά είναι η αλήθεια, πέθανε όταν ήμουν ούτε τριών. Ωστόσο ξέρω ότι ο δικός μου πατέρας τού είχε τρελή αδυναμία και δυσκολεύτηκε να το ξεπεράσει. Ξέρω επίσης ότι ήταν τύπος έξω καρδιά, αλλά δεν ξέρω τι σχέσεις είχε με τα τρία παιδιά του... Λέω να ρωτήσω και θα σου πω - αν και γενικά μάλλον έχεις δίκιο.
Δημοσίευση σχολίου