Κυριακή 31 Μαΐου 2009

Τι ήταν αυτό πάλι;

Στο όνειρό μου κολυμπάω σε μια ερημική παραλία με σκούρα νερά και μαύρα γυαλιστερά ισόπαχα βότσαλα.
Μου λες "κάνε μια βουτιά να μου βρεις ένα κοχύλι". Βυθίζομαι στο νερό κι αρχίζω να ψάχνω στα βότσαλα.
Χωρίς επιτυχία. Το μόνο που βρίσκω είναι μαύρα γυαλιστερα ισόπαχα βότσαλα.
Προσπαθώ να βγω στην επιφάνεια.
Αισθάνομαι το νερό βαρύ. Πηχτό.
Είναι αδύνατον να βγω. Κάνω μπουρμπουλήθρες.
Χτυπάω χέρια πόδια.
Μετράω τα λεπτά και είμαι σίγουρη ότι πνίγομαι. Αναρωτιέμαι αν το έχεις πάρει χαμπάρι.
Ξαφνικά, συνειδητά, γυρνάω το κεφάλι μου στο μαξιλάρι.
Δεν ξυπνάω αλλά βγαίνω στην επιφάνεια.
Και τότε ξυπνάω. Νιώθω ασφυξία και είμαι πολύ ταραγμένη.

Δεν υπάρχουν σχόλια: