Οι Αθηναίοι

Το πρωί στην Ομόνοια είδα ΤΟ απίστευτο: τύπος γύρω στα εβδομήντα ψιλοκακομοίρης ίσως κι όχι τέλος πάντων καθόταν μέσα στη ζέστη σε ένα πεζούλι αποβλακωμένος και τι έκανε; Καθάριζε σχολαστικά με το μικρό του νύχι (μακρύ για την περίσταση) τη μασέλα του - την οποία όμως είχε βγάλει και κρατούσε με προσοχή στο αριστερό του χέρι! Μερικές φορές θα ΄θελα να μπορούσα να περπάταω στο δρόμο με κλειστά μάτια για να γλυτώνω την αναγούλα. (Βέβαια αν το έκανα θα έχανα τέτοιες μοναδικές στιγμές που στολίζουν την πόλη μας και τιμούν τους κατοίκους της.)