Thanxxxx

Χθες έκλεισα 4 χρόνια γάμου. Θυμάμαι πολύ καλά εκείνον τον Μάρτη του 2010. Έκανε κρύο σαν και τώρα, όχι, ίσως λίγο λιγότερο, κι ήμουν άρρωστη, με ταλαιπωρούσε ένας απίστευτος κωλόβηχας.

Όμως ήμουν 4 μηνών έγκυος. Η κοιλιά μου μόλις είχε αρχίσει να φαίνεται. Είχα αφήσει και τα μαλλιά μου άσπρα. Έλαμπα εκείνη την ημέρα - αλήθεια. Με το μπεζ-άσπρο στράπλες (καλοκαιρινό) φόρεμά μου, με τα χρυσά κοσμήματα της μαμάς μου. Θυμάμαι ότι ο κόσμος στο δημαρχείο με χάζευε. Ακόμη κι ο πεθερός μου μού έκανε κομπλιμέντο.

Η τελετή ήταν σύντομη, στη διάρκειά της όμως πρόλαβε να χτυπήσει το κινητό της Μ., να μπερδευτούμε με τα δαχτυλίδια και να ντραπούμε με το φιλί. Α, και να μην εμφανιστεί τελικά ο δεύτερος κουμπάρος και να αναλάβει ο αδερφός του Γ.

Σήμερα, 4 χρόνια μετά και έχοντας πλέον συμπληρώσει 12 παρά έναν μήνα χρόνια σχέσης, με ένα  παιδάκι να τρίβεται στα πόδια μας -αλλά και με πολλά ευρώ μείον κι άλλες τόσες δυσκολίες- θέλω να πω ότι δεν αλλάζω αυτή τη ζωή, αυτά τα δυο υπέροχα αγόρια, με τίποτα...

ΥΓ. Και να φανταστείς ότι 6-7 χρόνια πριν ούτε ν' ακούσω ήθελα για γάμους και παιδιά...