Letter to the Minister ή "στου κουφού την πόρτα"

Αγαπητέ κύριε Στουρνάρα,

Διαμένω στο σπίτι που μεταβίβασε η μητέρα μου στον αδερφό μου και σε μένα, αν δεν κάνω λάθος κάποια στιγμή μέσα στο 2005. Για το σπίτι αυτό και ο αδερφός μου και εγώ, τότε πληρώσαμε κάποιον φόρο - συγχωρέστε με, δεν θυμάμαι πλέον το ποσό.

(Σημειώστε ότι το σπίτι αυτό χτίστηκε το 1965 και αποτελεί «προικώο» της μητέρας μου. Είναι επίσης το σπίτι που μεγάλωσα.)

Το 2009 αγόρασα από τον αδερφό μου το μερίδιό μου με σκοπό να μετακομίσω εδώ, πράγμα που έκανα το 2010 λίγους μήνες αφότου γεννήθηκε ο γιος μου.

Περιττό -ίσως και όχι- να σας πω ότι υπήρξα απόλυτα συνεπής ως προς τις υποχρεώσεις μου, πλήρωσα αμέσως τον φόρο μεταβίβασης (γύρω στις 25.000€), καθώς και ό,τι άλλο προέκυψε.

Όλα καλά ως εδώ. (Υπομονή, θα μπω αμέσως στο κυρίως θέμα, στον λόγο για τον οποίο σας γράφω). Το κακό είναι, παρέλειψα να το αναφέρω, ότι το σπίτι αυτό βρίσκεται στο Παλαιό Ψυχικό. Σε μια δηλαδή από τις ακριβότερες ζώνες της Αθήνας, αν όχι, τελικά, η ακριβότερη.

Για να μην τα πολυλογώ, το σπίτι αυτό, ναι αυτό το διαμέρισμα του '65, από το 2009 μέχρι σήμερα το έχω πληρώσει χρυσό, ή καλύτερα πλατινένιο. Αν δεν είχε τεράστια συναισθηματική αξία για μένα κι αν δεν πίστευα ότι είναι το καλύτερο μέρος για να μεγαλώσει το παιδί μου, θα έπρεπε λογικά να το πουλήσω, να πάρω τα χρήματα (όσα πάρω) και να μετακομίσουμε όλοι σε κάποιο αιγαιοπελαγίτικο νησί για να ασχοληθούμε με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

Ένα άλλο που παρέλειψα να σας πω είναι ότι ο μισθός μου ανέρχεται στα 1.400 ευρώ, ενώ του συζύγου μου μόλις στα 700, παρόλο που έχει 2 πτυχία και είναι 44 ετών. Ναι, ξέρω κουνάτε το κεφάλι σας και μονολογείτε ότι είμαι αχάριστη. Τουναντίον υπουργέ, απλώς θέλω να σας δείξω ότι τελικά δεν είναι όλοι οι κάτοικοι του Ψυχικού έχοντες και κατέχοντες. Έχουμε κι εδώ μικρομεσαίους που μένουν στο πατρικό τους καθώς και χαμηλοσυνταξιούχους που αγοράζουν πλέον τρόφιμα χωρίς μεσάζοντες από τον δήμο. (Φαντάζομαι αυτό δεν το ξέρατε ούτε επίσης ξέρατε -το βλέπω το ειρωνικό χαμόγελο- ότι στον Φάρο λειτουργούν περισσότερα από 3 στοκατζίδικα - που είναι πλέον και τα μόνα μαγαζιά που έχουν δουλειά, καθώς έχει πέσει περονόσπορος και κλείνουν το ένα μετά το άλλο).

Πριν λίγες ημέρες λοιπόν πήρα το τελειωτικό χτύπημα.

Ενώ με το τεφτέρι προσπαθώ να υπολογίσω (ομολογώ ότι η αριθμητική δεν είναι το φόρτε μου) τα ποσά που έχω να πληρώσω έως τις 30 Οκτωβρίου -δύο μόλις ημέρες από την εθνική εορτή (κατ' ευφημισμό πλέον, αν μου επιτρέπετε τον λαϊκισμό)- πριν λίγες ημέρες λοιπόν, για να επανέλθω, ανακάλυψα ότι ο ΦΑΠ που έχω να πληρώσω υπερτριπλασιάστηκε!

Έτσι από το διόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 800 ευρώ που πλήρωσα το '11 και το '12 μου ζητάτε να σας δώσω (μην το πάρετε προσωπικά) 2.700 ευρώ! Προφανώς πρόκειται για εξίσωση του χαρατσιού της ΔΕΗ με τον ΦΑΠ, σκέφτηκα η ταπεινή κάνοντας την αναγωγή με το πετρέλαιο θέρμανσης-κίνησης. Ο δαιμόνιος σύζυγός μου όμως, γνωστό μαμούνι του διαδικτύου, έψαξε και βρήκε την ορθή απάντηση: σύμφωνα με εγκύκλιο του 2011, η τιμή ζώνης της γειτονιάς μας το 2013 από 5.150 πάει στα 8.000 ευρώ, εξού και ο επιπρόσθετος φόρος. Πρόκειται για μια επιλεκτική αύξηση των αντικειμενικών αξιών, ειδικά για τον δήμο μας και μάλιστα για ένα πολύ συγκεκριμένο κομμάτι του, όχι για ολόκληρο τον Καλλικρατικό δήμο Ψυχικού! (Ευχαριστούμε ειλικρινά για την προτίμηση, αισθάνομαι ήδη προνομιούχος.)

Τι κι αν τον Σεπτέμβριο λάβαμε τη ΔΕΗ με μικρή "έκπτωση" και γέλασε ελαφρώς το χειλάκι μας. Προφανώς είχε καγχάσει προηγουμένως το δικό σας.

Κουράστηκα και άλλα χρήματα δεν διαθέτω. Ειλικρινά. Ούτε κρυμμένα στα σεντούκια, ούτε στην Ελβετία, ούτε στην τράπεζα, στην οποία χρωστάω αρκετά από την πιστωτική μου κάρτα.

Ευτυχώς υπουργέ μου έχω όμως ακόμη τον πατέρα μου (η μητέρα μου έφυγε το 2008 και από μια άποψη ήταν τυχερή - δεν έζησε δηλαδή να δει αυτό το χάλι. Ήταν και φανατική ΠΑΣΟΚ η κακομοίρα). Έχω λοιπόν περάσει τα 45 και με βοηθάει ο μπαμπάς μου. Παράλογο; Δεν παίρνω απάντηση...

Δεν θα σας ταλαιπωρήσω άλλο με τα προβλήματά μου - έχετε άλλωστε και την πεθερά σας να κοιτάξετε.

Ευχαριστώ, ωστόσο, για τον χρόνο σας και ζητώ συγνώμη αλλά αυτή τη φορά ΔΕΝ θα μπορέσω να είμαι συνεπής με τις υποχρεώσεις μου, εκτός αν δέχεστε πληρωμή σε είδος... (παρόλη την ηλικία μου, κρατιέμαι ακόμη).

Με εκτίμηση,

alepouinthemarket 

ΥΓ. Το έστειλα, με κανονική υπογραφή, έτσι για "ιστορικούς" λόγους... (για τους ίδιους, επίσης, το αναρτώ εδώ)