Τετάρτη 12 Ιουνίου 2013

Για την Θεία μου

Και ξαφνικά εν μέσω όλης αυτής της ταραγμένης ειδησεογραφίας, που τους περισσότερους μας έχει αφήσει μουδιασμένους αν όχι δαρμένους, η Θεία μου μπήκε στο νοσοκομείο.

Και λέω η Θεία μου με κεφαλαίο Θ γιατί αυτήν έχω. Είναι η δεύτερη αδερφή της μαμάς μου, ετών 77. (Έχω ακόμη και την πρώτη, ετών 83 αλλά ζει έξω και δεν την βλέπω/ακούω ποτέ.)

Ακμαιότατη ωστόσο μέχρι που ένα παλιό πρόβλημα της καρδιάς της, την έστειλε εσπευσμένα στο χειρουργείο.

Είναι η Θεία μου η Μπελέ.

Η καλύτερη φιλενάδα της μάνας μου, κι ο γιος της του αδερφού μου.

Η αγαπημένη μου Θεία Μπελέ. Που από μικρή λάτρευα να κοιμάμαι στο μάξιμαλ σπίτι της -ήταν ένα σχεδόν παραμυθένιο διάλειμμα από το μίνιμαλ δικό μου- που παρόλα τα χρόνια της ποτέ δεν δίστασε να τρέξει καταμεσήμερο στην παιδική χαρά για να μην χαλάσει το χατήρι της εγγονής της.

Που αγοράζει πυροσβεστικά και φόρμες στον Ιάσονα και του λέει να μην κλαίει γιατί είναι άντρας και οι άντρες δεν κλαίνε.


Περαστικά Θεία Μπελέ, να ζήσεις πολλά πολλά χρόνια ακόμη κι όλο αυτό να μην το θυμάσαι παρά σαν ένα κακό όνειρο...

Δεν υπάρχουν σχόλια: