Η ερώτηση της ημέρας

Στιχομυθία Ιάσονα-Νούνου (το υποκοριστικό της κοπέλας που τον κρατάει), όπως μου την μετέφερε η δεύτερη:

Ιάσονας (στο γιογιό): Έλα να συζητήσουμε

Νούνου: Τι θέλεις να συζητήσουμε;

Ι: Να συζητήσουμε για τη Νούνου. Η Νούνου έχει κόκκινα μαλλιά και αγαπάει πολύ τον Ιάσονα.

Ν: Ναι, ναι, αλήθεια σε αγαπάω πολύ - και έχω κόκκινα μαλλιά.

Ι: Να συζητήσουμε τώρα για τον μπαμπά και τη μαμά;

Ν: Τι θέλεις να πούμε για τον μπαμπά και τη μαμά (ελαφρώς αγχωμένη);

Ι: Ο μπαμπάς αγαπάει τη μαμά. Η μαμά αγαπάει τον μπαμπά. Τον Ιάσονα ποιος τον αγαπάει;

Ν: Όλοι τον αγαπάνε τον Ιάσονα!

Mrs Proper

(Εδώ και λίγο καιρό ο Ιάσονας είναι ο Μπομπ ο μάστορας κι εγώ η κυρία Πρόπερ, για την οποία αναλαμβάνει δουλειές)
-Μπομπ, θα αλλάξουμε ταπετσαρία;
-Ναι, η παλιά δεν είναι καλή.
-Τι χρώμα θα βάλεις;
-Γαλάζιο και θα είσαι όλη ουρανός...

Κι άλλες απορίες

Μια μέρα
-Μαμά, τι γράμμα είναι αυτό;
-Δεν είναι γράμμα, είναι θαυμαστικό.
-Μαμά, τι είναι το θαυμαστικό;
-Να, όταν θέλουμε να πούμε κάτι με έντονο τρόπο, να δώσουμε παραπάνω αξία στις λέξεις, όταν γράφουμε βάζουμε ένα θαυμαστικό. Κατάλαβες; Οπως όταν λέμε: "Ιάσονα, είσαι πολύ γλυκός!"

Αλλη μέρα
-Μαμά, γιατί μου διαβάζεις τόσο δυνατά;
-Καλά, θα διαβάσω πιο σιγά. (Αλλάζω τόνο και μιλάω αργά και σιγά.)
-Μαμά, σε αγαπάω πολύ, θαυμαστικό!