Ένα. Μαμά και γιος γύρω στα 10 στο μετρό Συντάγματος (Ιούνιος, έξω γίνεται χαμός).
-Γιατί κλαις;
-Από τα δακρυγόνα.
-Εγώ γιατί δεν κλαίω; (Το σκέφτεται λίγο...) Ξέρεις γιατί δεν κλαίω; Γιατί είναι τόσο μεγάλη η χαρά μου που τέλειωσε το σχολείο που δεν μπορώ να κλάψω ούτε από τα δακρυγόνα!
Δύο. Γιαγιά προς εγγονό στην παιδική χαρά.
-Στέφανε, μην πας τη Φεράρι στα χώματα, θα χαλάσει...
Τρία. Μπαμπάς σπρώχνει δυνατά πεντάχρονο στην κούνια.
-Κι άλλο, πιο ψηλά. Γιατί δεν έρχεται και η Εύα να την κουνήσεις όπως εμένα; (Η Εύα είναι η αδερφή του γύρω στα 2-3).
-Γιατί είναι πολύ μικρή. Αν την κουνήσω έτσι θα την μαζεύουμε με τα κουταλάκια.
-Κακό είναι αυτό;
Τέσσερα - για ενήλικες. Τύπος μιλάει σε μια κοπέλα στην Λιστόν στην πόλη της Κέρκυρας τον Αύγουστο.
-Τώρα που κοντεύω τα τριάντα, ξανανιώνω!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου